Ezpain-ahosabaietako fisuraren zati bat da, hortz-albeoloari edo oiari eragiten diona.
Bere berezitasuna da ahosabai-fisuran hezurra berregin behar dugun gune bakarra dela, zeren funtsezkoa baita segmentuen egonkortasuna mantentzeko, sudurrari oinarria emateko eta bertatik hortza ateratzeko.
Noiz operatzen da?
Protokolo gehienetan, aldi sekundarioan egitea hautatu da, esneko hortzak behin betikoetara aldatzen direnean, zeren ikusi da orduan lortzen direla emaitzarik onenak eta masailezurreko hazkunde-arazo gutxien sortzen dela.
Zer egin behar da aurretik?
Behin betiko hortzak ateratzen hasten direnean, ortodontziako protokoloak hasiko dira: erradiografiak egingo dira, hortzen eta eskeletoaren heldutasuna eta hortz-nahasmendurik dagoen ikusteko. Ortodontziaren taldearekin eta belofaringearen unitatearekin koordinatuta hasiko da.
Masailezurreko segmentuak lerrokatzea eta erregularizatzea izango da helburua, operazioa errazteko. Fisuraren aldeko letaginaren sustraia 2/3 garatzen denean operazioa programatuko da.
Aldi honetan kontsultetan kontrol estua egingo dugu.
Operazioa
- Zertan datza operazioa?
- Nolakoa da ebakuntza-ondokoa?
- Nola kontrolatzen da emaitza?
- Zer joan daiteke gaizki?
Aldakaren barnealdeko hezurraren zatiak ateratzen dira, aldakaren alboan egingo den ebaki batetik. Oian, poltsa handi bat desitsatsi eta sortzen da, eta hezurrarekin betetzen.
Jarraian, hortz-arkua jarrita uzten da gune hori finkatzeko.
Normalean, bi egunez ospitaleratzen da, baina gerta daiteke min pixka batek ospitalizazioa luzatzea. 24 ordutik aurrera dieta birrinduarekin hasten gara, eta hori 6 astean mantendu beharko da.
Beheko hortzak bigarren egunetik aurrera garbitu ahal izango dira, goikoak 5. egunetik aurrera eskuila leun, «kirurgiko» batekin, eta operatutako gunea ez ukitzen saiatuta.
Garrantzitsua da gune horretan kolperik ez jasotzea 6 astean; beraz, ezingo da kirolik egin aldi horretan. Ezingo da ortodontzia-maniobrarik egin 12. astera arte.
6 hilabetera erradiografia bat eginda, eta 12 hilabetera OTA bat eginda.
Konplikazio nagusia da mentuaren erresortzioa, hau da, hezurra ez finkatzea. Porrota dela eta, gerta daiteke berriz operatu behar izatea. Konplikazio arinak hauek izan daitezke: aldi batean nolabait herrenka ibiltzea edo izterra puztea, mina izatea, odola jariatzea.